யாழ்ப்பாணம்: "மீள் குடியேற்றம்" என்ற பிரச்சாரத்தின் மறுபக்கம் - 01

"எங்களை எங்களுடைய சொந்த நிலத்தில் மீண்டும் குடியேற்றுவார்கள் என்ற நம்பிக்கையுடன்தான் நாம் வவுனியா மெனிக் பாம் முகாமிலிருந்து யாழ்ப்பாணத்துக்கு வந்தநாங்கள்..ஆனால், இங்கு வந்த பின்னர்தான் தெரிந்தது எங்களை யாழ்ப்பாணத்திலை உள்ள மற்றொரு முகாமுக்குள் வைத்திருப்பதுதான் அவர்களுடைய திட்டம் என்பது" என்று என்று கூறும் மூதாட்டி ஒருவர், "வலிகாமம் வடக்கில் எங்களுக்கு சொந்தமாக நிலங்கள் இருக்குது. எங்களை அங்கு செல்ல அனுமதித்தால் போதும் நாங்கள் அங்கேயே விவசாயம் செய்து பிழைத்துக்கொள்வோம்" என்ற ஆவேசமாகக் கூறுகின்றார்.

வலிகாமம் வடக்குப் பகுதி அதி உயர் பாதுகாப்பு வயமாகப் பிரகடனப்படுத்தப்பட்டிருப்பதால் அங்கிருந்து வெளியேறிய மக்களுக்கான முகாம்கள் யாழ்ப்பாணத்தில் பல இடங்களில் செயற்படுகின்றது. இவ்வாறான முகாம்களில் ஒன்று கோப்பாய் உதவி அரசாங்க அதிபர் பிரிவில் உள்ளது.  அந்த முகாமுக்கு சென்றிருந்தபோது அங்கிருந்த இடம்பெயர்ந்த மக்கள் மத்தியில் இருந்து அந்த மூதாட்டியின் குரல் இவ்வாறு ஒலித்தது. 

"1992 ஆம் ஆண்டு வலிகாமத்திலிருந்து இடம்பெயர்ந்த நாங்கள். கடந்த பதினெட்டு வருட காலமாக முகாம்களுக்குள்ளேயே மாறிமாறி வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்றம்…| என்று தமது சோகக் கதையைச் சொல்லும் இந்த முகாம் மக்கள், விவசாயத்துக்கு மிகவும் வளமான தமது சொந்த மண்ணிலிருந்து பலவந்தமாக தாம் வெளியேற்றப்பட்டதால் தமது குடும்பங்களும் எதிர்காலச் சந்ததியும் சீர்குலைந்து வருவதையிட்டு மிகுந்த வேதனையுடன் இருக்கின்றார்கள். 

போர் முடிவுக்கு வந்திருக்கும் பின்னணியில் யாழ்ப்பாணத்துக்கான ஒரேயொரு தரை வழிப்பாதையான ஏ-9 திறக்கப்பட்டுவிட்டதால், யாழ்ப்பாணத்தில் இயல்பு நிலை திரும்பிவிட்டது எனவும், பொருட்கள் அனைத்தும் தாராளமாகக் கிடைக்கின்றது எனவும் பெருமெடுப்பிலான பிரச்சாரங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டுவருகின்றது. ஏ-09 திறக்கப்பட்டுவிட்டதால் தமிழர்களுடைய பிரச்சினையே தீர்ந்துவிட்டது என்பது போன்ற கருத்துக்களும் முன்வைக்கப்படுகின்றன. அத்துடன் இடம்பெயர்ந்த மக்கள் அனைவரும் மீளக்குடியேற்றப்பட்டுவிட்டார்களள் என்ற கருத்தும் அரசாங்கத்தினால் பிரச்சாரப்படுத்தப்படுகின்றது. 

இருண்டுள்ள எதிர்காலம்

இவற்றுக்கு மத்தியில் இடம்பெயர்ந்த மக்களுடைய வாழ்க்கை எவ்வாறுள்ளது, அவர்கள் வழமையான வாழ்க்கைக்குத் திரும்பக் கூடிய சூழ்நிலை உருவாக்கப்பட்டிருக்கின்றதா என்பதையிட்டு விரிவான ஒரு ஆய்வை மேற்கொள்ளும் நோக்கத்துடன் யாழ்ப்பாணம் சென்றிருந்த போது அதிர்ச்சியான தகவல்களே எமக்குக் கிடைத்தன. ஏ-09 பாதை திறக்கப்பட்டிருப்பதல் குடாநாட்டில் வியாபார நடவடிக்கைகள் பல்கிப் பெருகியிருக்கும் அதேவேளையில், அதன் மறுபக்கத்தில் இடம்பெயர்ந்த மக்களுடைய எதிர்காலம் தொடர்ந்தும் இருண்டதாகவே இருக்கின்றது. அவர்களுக்கு எதிர்காலம் தொடர்பில் நம்பிக்கையளிகக்கூடிய ஆக்கபூர்வமான செயற்பாடுகள் எதனையும் காணக்கூடியதாக இல்லை.

ஏ-09 திறக்கப்பட்டுள்ளது என்ற ஆரவாரங்களுக்கு மத்தியில் இடம்பெயர்ந்த மக்களுடைய பிரச்சினைகள், எதிர்காலம் தொடர்பான அவர்களுடைய ஏக்கங்கள் என்பன பெருமளவுக்கு மறைக்கப்பட்டுவிடுகின்றது. இவர்களுடைய பிரச்சினைகளைத் தீர்பதற்கு எந்த விதமான உறுதியான திட்டங்களையும் முன்வைக்காத அரசாங்கம், முகாம்களிலிருந்த மக்களை வெறுமனே விடுதலை செய்துவிட்டு அல்லது மற்றொரு முகாமுக்கு மாற்றிவிட்டு மீள்குடியேற்றப் பணிகள் வெற்றிகரமாக இடம்பெறுவதாக ஆரவாரம் செய்கின்றது. 

இலங்கையின் இனநெருக்கடி போராக மாற்றமடைந்த நிலையில் வடக்கு கிழக்கு பகுதிகளில் பாரிய அளவிலான இடப்பெயர்வு இடம்பெற்றிருக்கின்றது. தமது சொந்த இடங்களிலிருந்து இடம்பெயர்ந்த இந்த மக்களில் பெரும்பாலானவர்கள் வெளிமாவட்டங்களுக்கு இடம்பெயர, ஒரு பகுதியினர் குறிப்பிட்ட மாவட்டத்துக்குள்ளேயே இடம்பெயர்ந்திருக்கின்றார்கள். கணிசமான தொகையினர் இந்த நாட்டில் இருப்பதில் அர்த்தமே இல்லை என்ற தீர்மானத்துடன்  வெளிநாடுகளுக்கும் தப்பிச் சென்றுவிட்டனர்.

போர் முடிவுக்கு வந்து அமைதி நிலையும், வழமையான வாழ்க்கை நிலையும் ஏற்பட்டுவிட்டதாகக் கூறப்படும் இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில் இடம்பெயர்ந்த மக்களுடைய வாழ்க்கை எவ்வாறுள்ளது, அவர்களால் மீண்டும் தமது பழைய வாழ்க்கைக்குத் திரும்பக்கூடியதாக இருக்கின்றதா என்பதையிட்டு ஆராயவேண்டியது அவசியமானதாகும். வழமையான வாழ்க்கைக்குத் திரும்புவதற்கு அவர்களுக்குள்ள தடைகள் என்ன என்பதைக் கண்டறிவதும் முக்கியமானதாகும். இவ்வாறான ஒரு பணியையோ யாழ்ப்பாணத்தில் நாம் மேற்கொண்டோம்.

யாழ்ப்பாணத்தில் இடம்பெயர்ந்துள்ள மக்கள் மற்றும், அவர்களுக்கான மீள்குடியேற்றப்பணியில் ஈடுபட்டுள்ள அரசாங்கப் பிரதிநிதிகள் மற்றும் அரச சார்பற்ற நிறுவனங்கள் போன்றவற்றின் பிரதிநிதிகளையும், இந்த விவகாரத்தில் அக்கறை கொண்டு செயற்படும் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர்கள் சிலரையும் சந்தித்து மீள்குடியேற்றப்பணியின் உண்மையான நிலை என்ன என்பதையும், இவை எந்தளவுக்கு உறுதியாக முன்னெடுக்கப்படுகின்றது என்பதையும் அறிந்துகொள்வதற்கு முயன்றோம். 

குடாநாட்டு இடப்பெயர்வு

இடம்பெயர்ந்தவர்களின் மீள்குடியேற்றம் என்பது வடக்கு கிழக்கு மாகாணங்களில் காணப்படும் ஒரு பொதுவான பிரச்சினையாக இருக்கின்ற போதிலும், அதற்கான ஒரு உதாரணமாக மட்டுமே யாழ்ப்பாணத்தை நாம் தெரிவு செய்திருந்தோம். யாழ்ப்பாணத்தை இந்த ஆய்வுக்காக நாம் தெரிவு செய்தமைக்கு சில காரணங்கள் உள்ளன. பாரியளவிலான இடமப்பெயர்வுகள் குடாநாட்டில்தான் அதிகளவுக்கு இடம்பெற்றிருக்கின்றது. 1980 ஆம் ஆண்டுகளிலேயே யாழ்ப்பாணத்தில் போர் காரணமான இடம்பெயர்வுகள் ஆரம்பமாகிவிட்டது. 1981 ஆம் ஆண்டு குடிசன மதிப்பீட்டின்படி 11 இலட்சமாக இருந்த யாழ்ப்பாணத்தின் குடித்தொகை இன்று அரைவாசியாகக் குறைவதற்கும் இந்தப் போரே காரணமாக இருந்துள்ளது. 

1987 மே மாதம் இலங்கைப் படைகளில் வடமராட்சியில் மேற்கொண்ட ~ஒப்பரேஷன் லிபரேஷன்’ என்ற நடவடிக்கையின் போதுதான் முதலாவது பாரிய இடப்பெயர்வைக் காணக்கூடியதாக இருந்தது. இதன்போது சுமார் ஒரு லட்சம் வரையிலான மக்கள்  வடமராட்சியிலிருந்து இடம்பெயர்ந்து யாழ்ப்பாணத்துக்கும், தென்மராட்சிக்கும் சென்றிருந்தார்கள்.

இதன் பின்னர் இந்திய அமைதிப்படையினர் 1987 அக்டோபரின் ஆரம்பித்த நடவடிக்கை காரணமாகவும் பெருந்தொiயானவர்கள் இடம்பெயர்ந்தார்கள்.

இவை அனைத்துக்கும் மேலாக விடுதலைப் புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் இருந்த யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டை தமது கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவருவதற்காக 1995 இறுதிப் பகுதியில் இலங்கைப் படையினர் மேற்கொண்ட தாக்குதல் நடவடிக்கை காரணமாகவே பெருந்தொகையான மக்கள் இடம்பெயர்ந்தனர். இதன் போது யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் தென்மராட்சிக்கு இடம்பெயர்ந்து பின்னர் அங்கிருந்து வன்னிக்கு இடம்பெயர்ந்தனர். 

இவ்வாறு வன்னிப் பகுதிக்கு இடம்பெயர்ந்தவர்களில் பலர் இப்போது போர் முடிவடைந்துள்ள நிலையில்தான் மீண்டும் யாழ்ப்பாணத்துக்குத் திரும்பியிருக்கின்றார்கள். 

யாழ்ப்பாண மக்களுடைய இடப்பெயர்வை இரண்டு வகையாக வகைப்படுத்த முடியும். 

ஒன்று - போர் காரணமாக ஏற்பட்ட இடப்பெயர்வு.  அவ்வாறான இடப்பெயர்வுகள் தொடர்பாகத்தான் மேலே குறிப்பிடப்பட்டிருக்கின்றது. 

இரண்டு - அதிஉயர் பாதுமுகாப்பு வலயப் பிரச்சினை காரணமாக ஏற்பட்ட இடப்பெயர்வு. 

இந்த இரண்டு காரணிகளும் குடாநாட்டு மக்களில் பெரும்பாலானவர்களை அடிவேருடன் கிளப்பிவிட்டுள்ளது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். 

பாதுகாப்பு வலயம்

பலாலியிலுள்ள விமானப்படைத் தளத்தையும், காங்கேசன்துறையிலுள்ள கடற்படை வசதிகளையும் பாதுகாக்கும் நோக்கத்துடன் வலிகாமம் வடக்குப் பகுதி அதி உயர் பாதுகாப்பு வலயங்களாகப் பிரகடனம் செய்யப்பட்டமையால் அந்தப் பகுதிகளிலிருந்து சுமார் ஒரு லட்சம் பேர் இடம்பெயர்ந்திருக்கின்றார்கள். யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டில் விவசாய உற்பத்திப் பொருட்களுக்கு மிகவும் புகழ்பெற்ற வளமான நிலங்களைக் கைவிட்டு வெளியேற்றப்பட்ட இவர்களுடைய வாழ்வாதாரத்துக்கான எந்தவிதமான ஆக்கபூர்வமான நடவடிக்கையும் அரசாங்கத்தினால் இதுவரையில் செய்துகொடுக்கப்படவில்லை.

இவர்கள் தமது வளம்கொளிக்கும் நிலங்களைக் கைவிட்டு வெளியேறியதால் குடாநாட்டின் விவசாய உற்பத்தியும் பாரியளவில் பாதிக்கப்பட்டது. இதேபோல இலங்கையிலேயே மீன்பிடிக்குப் பெயர்போன மயிலிட்டு துறைப் பகுதியும் அதிஉயர் பாதுகாப்பு வலயப் பிரகடனத்தினால் கைவிடப்பட்ட நிலையில் காணப்படுகின்றது. இதனால் குடாநாட்டின் கடற்றொழிலாளர்கள் குடும்பங்கள் பல நிர்கதிக்குள்ளாகியுள்ளதுடன், குடாநாட்டின் மீன்பிடியும் பெருமளவுக்குப் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. 

இடம்பெயர்வால் மக்கள் தமது வாழ்வாதாரங்களை இழந்திருக்கின்றார்கள் என்பது ஒருபுறமிருக்க இதனால் யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டின் பொருளாதாரமே பெருமளவுக்குப் பாதிக்கப்பட்டிருக்கின்றது. சுயதேவையைப் பூர்த்தி செய்யக்கூடியதாக இருந்த குடாநாட்டின் பொருளாதாரம் இந்தப் போர் மற்றும் பாதுகாப்பு வலயப் பிரகடனம் போன்றவற்றால் ஏ-09 பாதையை எதிர்பார்த்துக் காத்திருக்க வேண்டிய  நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளது.  

முதலாவது இடப்பெயர்வு

யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டைப் பொறுத்தவரையில் வலிகாமம் வடக்கில் இடம்பெற்ற இடப்பெயர்வுதான் முதலாவது இடப்பெயர்வு எனக் குறிப்பிலாம்.; மக்களை தமது சொந்த மண்ணிலிருந்து வெளியேற்றிய இச்சம்பவம் 1986 ஆம் ஆண்டில் ஜனவரி 13 ஆம் திகதி இடம்பெற்றது.  இனநெருக்கடி ஆயுதப் போராக மாற்றமடையத் தொடங்கியிருந்த நிலையில் தமது படைப்பலத்தைக் கொண்டு அதனை ஒடுக்குவதற்கான முயற்சிகளில் ஈடுபட்டிருந்த இலங்கை அரசாங்கம் முன்னெடுத்த இராணுவ நடவடிக்கை ஒன்றுடனேயே இந்த இடப்பெயர்வு ஆரம்பமானது.

1985 ஆம் ஆண்டு நடுப்பகுதியில் யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டின் பெரும்பாலான பகுதிகள் விடுதலைப் புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வந்திருந்தது. இராணுவம் பெருமளவுக்கு முகாம்களுக்குள்ளேயே முடக்கப்பட்டிருந்ததுடன், முகாம்களின் பாதுகாப்பும் கேள்விக்குறியாக்கப்பட்டிருந்தது. இந்த நிலையில் பலாலி விமானத்தளத்தின் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துவதற்காக இராணுவம் சில நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டது..

அது பற்றிய தகவல்களுடன் அடுத்த வாரம்